Zobowiązanie

Nie jest to ciągłe obliczanie w pamięci pola figury płaskiej, ani nauczenie się tego z ilu kości składa się szkielet żaby. Trzeba więcej i więcej. 
A z każdym rokiem z jakim odnajdujemy się w szkole i na studiach, przybywa tej wiedzy i idącej za nią odpowiedzialności.

Bo cóż, jeśli zdecydowaliśmy już, że będziemy lekarzem czy inżynierem. Śliwka w kompot!
Niektóre studia i zawody determinują nas i zmieniają na zawsze strukturę, system wartości, zegar biologiczny, cykl funkcjonowania... pozwalają odczuwać zadowolenie lub dumę, kiedy indziej - porażkę i przygnębienie. Na pewno - wpływają na nas.

Nie kształtuje nas tylko wybór i kierunek działania, ale sposób realizacji i głębokość przekonań jakie za tym idą, transformacji naszego ja. 

Spójrzmy na to z punktu widzenia pierwszej fascynacji, zachwytu i podziwu dla tych, którzy realizują jakiś zawód. Magiczne doznanie. Stawianie sobie tej osoby za wzór, tak wiele może, tyle zmienia. Zależy od niej lub od niego życie i bezpieczeństwo ludzi, uczy i rozwija innych. Chcemy iść tą samą drogą, mamy marzenia a potem próbujemy stawiając swoje kroki - realizować je.

Przeszkody, kłopoty - trudności i pierwsze porażki jakie muszą nastąpić, to weryfikacja, jak bardzo jesteśmy zdeterminowani, ile jesteśmy w stanie przyjąć na siebie, jak daleko się posunąć, a wreszcie - co poświęcić.

Nasz los człowieczy jest właśnie taki: poszukiwanie, cel, udowadnianie sobie i innym siły oraz mocy, potem upadki - czasem bardzo liczne... Ale przecież rozliczani będziemy z tego, jak się podnosimy, jak wstajemy na nogi... 
Zmieniamy się i kolejny raz podejmujemy walkę. 

Jesteśmy w życiu trochę jak wojownicy, czasem w pełnej zbroi, a tylko czasem - lekko odsłonięci. W działaniu, z zapleczem i pełnymi głowami fantazji, wizji i marzeń, z planami, z konkretnym zarysem tego co za rok, za dwa...

Przed nami - siwy dym, szczęk mieczy i szabel, codzienna walka z innymi i ze sobą, bo słabość jest w nas. Aby nigdy nie zapomnieć o tym, co najważniejsze, najistotniejsze... O tym co pierwsze.