Lirycznie - "Okruszki w książce"

Od przepraszam, wolę - proszę
Oddając książkę - wkładam w nią moją zakładkę
bilet, kwiat, sznurek koralików
pamiątkę z wakacji, gałązkę ziół lub listek, odcisk złotych guzików

Dbam o każdy okruch drugiego człowieka
cenię bardziej ślad, niż jego słowa, zapewnienia o pamięci,
Ślad po szmince, okruchach i nielicznych odruchach ludzkiej dobroci zostaje,
odciska się wyraźnie - podanie ręki, okazanie uśmiechu i gdy życzliwość daję

W zasadzie ludzie samotni są i sami ze sobą, odlegli od siebie
odgradzają się słowami - używają swoich "dlaczego", "po co" i "gdzie",
liczymy, kalkulujemy, jesteśmy głośni i zawsze biegniemy, 
brakuje nam czasu, brakuje cierpliwości i uważności, karlejemy...

Walczymy z życiem, odgradzamy się od tego, czego nie znamy
Nie chcemy pamiętać ani też dobrze wspominać,
Nasza uwaga, kończy się zaraz po literce "U"
Chcemy być wszędzie - i nigdzie, i tam, i tu...



Kraków, 17.09.2015