Jak rozwijać pasję życiową
Dlaczego my, ludzie - pasje i ich rozwijanie - pragniemy pozostawić dopiero na czas studiów, nie myślimy o tym już w przedszkolu, wybierając książki i wycieczki, realizując podróże z naszym dzieckiem w miejsca fascynujące...
Dlaczego nie w najmłodszym wieku.
Czy boimy się zaszczepienia w nas wielkiego i gorącego serca do ciekawości, odkryć i badawczych dociekań???. Lękamy się podważenia zasad i reguł, rzeczywistości. Poruszenia tego, co jest - tego "zastałego" i starego porządku.
Skąd pomysł, że najpierw musimy opanować wiedzę, by rozpocząć pasjonujące poszukiwania i stawianie pytań???.
Pytanie jest najważniejszym motorem zmiany. To ono pozwala szukać... Drążyć, formułować hipotezy badawcze, przenikać rzeczywistość i po prostu szukać dalej. Nie zadowalać się prostymi odpowiedziami. Eksplorować rzeczywistość - sięgać gwiazd. Nie ma w nas tego, co towarzyszyło wiekom średnim - obawy, strachu przed odrzuceniem, potępieniem i śmiercią w męczarniach. Doświadczenie odkrywców, pasjonatów i podróżników jest teraz uniwersalne i dostępne każdemu z nas, kto patrzy w gwiazdy. Ten, kto konstruuje, kto tworzy proste nowatorskie urządzenia, rysuje i buduje prototypy - przeżywa wielką radość... Oczywiście łatwiej w zespole, lepiej razem i interdyscyplinarnie, ze wspólną wizją celu...
Gdy od najmłodszych lat jesteśmy przyzwyczajani do otwartości, nasza ciekawość i radość jest dobrze widziana i dodatkowo dostajemy wsparcie i zachętę dla takich działań, sukces staje się czymś w zasięgu ręki. Jest nagrodą oraz motorem dla kolejnych fascynujących podróży do świata wyobraźni, kreacji. Lepiej wykorzystujemy potencjał jakim zostaliśmy obdarzeni, bo ku samodoskonaleniu i rozwojowi - przygotował nas Stwórca.
Nasze talenty winniśmy rozwiać, nie zakopywać... Szukać i pytać, iść pod wiatr i pod prąd, nie dać się złamać burzom, wątpliwościom oraz ironii otoczenia, nasze umysły są otwarte, gotowe na sukces i gotowe na dobro, jakie niesie rozwiązanie mnóstwa otaczających nas tajemnic oraz zagadek nauki i ogromnego przecież - Wszechświata.
Dlaczego nie w najmłodszym wieku.
Czy boimy się zaszczepienia w nas wielkiego i gorącego serca do ciekawości, odkryć i badawczych dociekań???. Lękamy się podważenia zasad i reguł, rzeczywistości. Poruszenia tego, co jest - tego "zastałego" i starego porządku.
Skąd pomysł, że najpierw musimy opanować wiedzę, by rozpocząć pasjonujące poszukiwania i stawianie pytań???.
Pytanie jest najważniejszym motorem zmiany. To ono pozwala szukać... Drążyć, formułować hipotezy badawcze, przenikać rzeczywistość i po prostu szukać dalej. Nie zadowalać się prostymi odpowiedziami. Eksplorować rzeczywistość - sięgać gwiazd. Nie ma w nas tego, co towarzyszyło wiekom średnim - obawy, strachu przed odrzuceniem, potępieniem i śmiercią w męczarniach. Doświadczenie odkrywców, pasjonatów i podróżników jest teraz uniwersalne i dostępne każdemu z nas, kto patrzy w gwiazdy. Ten, kto konstruuje, kto tworzy proste nowatorskie urządzenia, rysuje i buduje prototypy - przeżywa wielką radość... Oczywiście łatwiej w zespole, lepiej razem i interdyscyplinarnie, ze wspólną wizją celu...
Gdy od najmłodszych lat jesteśmy przyzwyczajani do otwartości, nasza ciekawość i radość jest dobrze widziana i dodatkowo dostajemy wsparcie i zachętę dla takich działań, sukces staje się czymś w zasięgu ręki. Jest nagrodą oraz motorem dla kolejnych fascynujących podróży do świata wyobraźni, kreacji. Lepiej wykorzystujemy potencjał jakim zostaliśmy obdarzeni, bo ku samodoskonaleniu i rozwojowi - przygotował nas Stwórca.
Nasze talenty winniśmy rozwiać, nie zakopywać... Szukać i pytać, iść pod wiatr i pod prąd, nie dać się złamać burzom, wątpliwościom oraz ironii otoczenia, nasze umysły są otwarte, gotowe na sukces i gotowe na dobro, jakie niesie rozwiązanie mnóstwa otaczających nas tajemnic oraz zagadek nauki i ogromnego przecież - Wszechświata.
Komentarze
Prześlij komentarz